1929-1930 –amerykański profesor dr W. Gericke opisuje swoje prace z zastosowaniem kultur wodnych w produkcji rolnej i ogrodniczej na wielką skale. Jako pierwszy użył terminu „hydroponika”.

 

W latach 30-stych XX wieku wielu naukowców na całym świecie – w tym z Polski – prowadziło badania nad hydroponiką 

1933 – Dennis R. Hoagland opracowuje formułę roztworu hydroponicznego (Hoagland’s solution).

Formuła wg jego pomysłu, z pewnymi modyfikacjami, używana jest do dnia dzisiejszego

• N 210 ppm
• K 235 ppm
• Ca 200 ppm
• P 31 ppm
• S 64 ppm
• Mg 48 ppm
• B 0.5 ppm
• Fe 1 to 5 ppm
• Mn 0.5 ppm
• Zn 0.05 ppm
• Cu 0.02 ppm
• Mo 0.01 ppm

1940-1944 Pierwsze użycie systemu hydroponicznego na dużą skale przez wojska amerykańskie podczas wojny na Pacyfiku. Wykorzystywano żwirowy system opracowany przez Roberta i Alice Withrow (Nutriculture System) na Uniwersytecie Purdue

 W latach 60-tych XX wieku popularne były badania nad hydroponika stagnacyjną. Wysokie koszty budowy basenów i potrzeba badania Ph wody spowodowały zaniechanie tej metody.

1960-1970 wynalezienie wełny mineralne, rozwój przemysłu tworzyw sztucznych oraz nawozów sztucznych i wiele innych produktów wspierających produkcje szklarniową powodują powrót zainteresowania hydroponiką

1970 – doktor Allen Cooper opracowuje technikę Cienkowarstwowych Kultur Przepływowych CKP (Nutrient Filtr Technique – NFT). Technika ta natychmiast zostaje adoptowana w szklarniach na całym świecie (np. do produkcji sałaty)

Od końca lat 70-tych XX wieku świat wraca do hydroponiki, a w ciągu ostatnich 20 lat metody bezglebowe stały się z jednej strony głównymi przemysłowymi sposobami hodowli roślin takich jak pomidory, ogórki, papryki, z drugiej zaś strony hydroponika w połowie lat 80-tych zostaje zauważona – ponownie – przez gospodarstwa domowe.

www.herbs-hydro.pl